سنت و مراسم عقد در آذری زبان ها
در شهر تسوج زمان برگزاری مراسم عقد، مردها در یک اتاق و زنها در اتاق دیگری جمع میشوند. چند ساعت قبل از امضای عقدنامه خانواده داماد خوانچهای برای عروس آیندهشان میفرستند که شامل
با ما در ادامه مطلب همراه باشید...
در شهر تسوج زمان برگزاری مراسم عقد، مردها در یک اتاق و زنها در اتاق دیگری جمع میشوند. چند ساعت قبل از امضای عقدنامه خانواده داماد خوانچهای برای عروس آیندهشان میفرستند که شامل کله قند، حنا، کفش، لباس و ... میشود.
موقع خواندن صیغه عقد عروس خانم تا سه بار بله را نمیگوید که در این وقت یکی از نزدیکان با پیشکش کردن یک نیشگون جانانه او را به حرف میآورد و خلاصه بله هم گفته میشود. بعد از آن آقا داماد از توی آینه به عروسش نگاه میکند و مهمانها روی سرشان سکه میریزند و حسابی شادی میکنند.
در فاصله عقد تا عروسی داماد میتواند به دیدن همسرش برود به شرطی که هر بار هدیهای ببرد و خلاصه دست خالی نباشد.
معمولاً در زمان خواندن صیغه عقد و یا بعد از آن دختران جوان شعری میخوانند:
نمنه تیکیسن؟ (چه میدوزی؟)
بخت تیکیرم، تخت تیکیرم (بخت میدوزم، تخت میدوزم)
عروس و دامادی بی بیر بیرینه تیکیرم (عروس و داماد را به هم وصل میکنم)
بعد همه هلهله میکنند و چند روز بعد هم نوبت به مراسم «خونچه یری» میرسد که در آن هدایایی از طرف خانواده عروس برای داماد فرستاده میشود.
اعیاد و مناسبتهای مختلفی هم در طول سال وجود دارد که بهانه خوبی برای عروس و داماد تسوجی است تا به هم هدیه بدهند و در مقابل هدایای خوبی دریافت کنند از جمله عید قربان و عید فطر که جشنهای بزرگی هستند و در کنار شادی و خوشی مردم، دو گل تازه شکفته هم خوش به حالشان میشود.
در گذشته تا آمدن عروس به خانه داماد معمولاً داماد از رفتن به خانه عروس محروم بوده مگر به طور مخفیانه که این عمل آقا داماد را «نشانلی بازلیخ» میگفتند.