انشا در مورد ازدواج : ازدواج خوب است یا بد ؟

انشا خنده دار : ازدواج خوب است یا بد؟

البته بسی واضح و مبرهن است که ازدواج خیلی چیز خوبی است. اما افراد خانواده‌ی ما نظرات متفاوتی دارند.

با ما در ادامه مطلب همراه باشید...

بابای ما همیشه می‌ گوید: پسرم! ازدواج چیز خوبی است. هر آدمی بالاخره یک روزی ازدواج می‌‌ کند و برای خودش خانه و زندگی تشکیل می‌ دهد. اما عموی‌ مان نظر دیگری دارد. او می‌ گوید:" درست است که هر آدمی یک روزی ازدواج می‌ کند، اما همه‌ ی آدمها یک روزی خانه و زندگی تشکیل نمی‌ دهند. چون خانه و زندگی خیلی گران است... پس نتیجه می‌ گیریم که ازدواج چیز مزخرفی است!" عمویم حق دارد. آخر او آنقدر دنبال خانه و زندگی با کلاس گشت و گشت تا بالاخره یک روز خانمی که قرار بود زن‌ عمویم شود از دست عمویم عصبانی شد و گفت: "تو عرضه نداری و هر خانه‌ ای که پیدا می‌ کنی زاغارت است و به کلاس خانوادگی ما نمی‌ خورد. اصلا نخواستم ، جانم حلال، مهرم آزاد ، یا برعکسش. نمی‌ دانم. یک چیزی گفت دیگر.

البته ما برای نوشتن این مطلب از چند نفر دیگر هم پرسیدیم ازدواج خوب است یا بد. مثلا از داداش بزرگمان. اما او به جای جواب، محکم پس کله‌ی ما زد و گفت:" برای تو خیلی زود است از این چیزها حرف بزنی. چون دهانت بوی شیر می‌ دهد" اما آقای معلم می‌ گوید اصلا هم زود نیست. چون هرکسی باید یک روزی ازدواج کند. پس چه بهتر که از همین حالا به ازدواج فکر کنید تا هروقت موقعش شد مثل چهارپایان در گِل گیر نکنید و بتوانید گلیم خودتان را از آب در بیاورید. برای همین ما تصمیم گرفتیم هرجور هست بفهمیم بالاخره ازدواج خوب هست یا نه و اگر خوب هست با چه کسی باید ازدواج کنیم.

خواهر بزرگتر ما می‌گوید تا وقتی او شوهر نکرده و از این خانه نرفته ما خیلی بیجا می‌ کنیم حرف زن گرفتن بزنیم. البته ما روی حرف بزرگترمان حرفی نمی‌ زنیم اما نمی‌ دانیم اگر او حالاحالاها بخواهد توی این خانه بماند آن‌ وقت تکلیف ما و خواهر کوچکترمان چه می‌ شود؟ خواهر بزرگمان می‌ گوید:" ازدواج خیلی خوب است به شرط اینکه یک کیس مناسب پیدا بشود ولی این روزها کو کیس مناسب؟" او می‌گوید کیس مناسب کسی است که بسیار پول داشته باشد و خوش‌تیپ و خفن‌ مو باشد و کفش و لباسهای مارکدار بپوشد و عطرهای مارکدار بزند و پورشه‌ ی قرمز جگری سوار شود تا چشم و چار همه دخترهای فامیل با دیدن او در بیاید و همه از حسودی‌ بترکند." البته خواهرم راست می‌ گوید اما من نمی‌دانم چرا یک همچین کیسی باید بیاید و خواهر ترشیده‌ی ما را بگیرد! مامان ما هم مثل خواهر بزرگمان می‌گوید:" بهتر است آدم صبر کند تا کیس مناسب پیدا شود نه اینکه یکهو از هول حلیم توی دیگ بیفتد". البته بابای ما خیلی مرد خوبی است و به نظر نمی‌ رسد مامانمان توی دیگ افتاده باشد. اما نمی‌دانم چرا مامان‌ مان همیشه به او می‌گوید: "حیف از جوونی و خوشگلی‌ ام که به پای تو هدر دادم." حالا درست که بابای ما قدبلند و موخفن نیست و لباسهای مارک‌دار نمی‌ پوشد. یک کمی هم کچل می‌ باشد. ولی خوب و مهربان است.

کم‌ کم دارم به آخر انشایم نزدیک می‌ شوم. در پایان می‌ خواهم نظر خواهر کوچکترم را هم بگویم. چون او تنها عضو خانواده است که درباره‌ی ازدواج به صورت جدی فکر می‌ کند! او می‌ گوید برای اینکه یک ازدواج موفق داشته باشیم فقط باید عاشق بشویم. آن هم عاشق یک آدم مهربان و خوب که مثل قهرمان قصه‌ها بیاید و آدم را با خود به کلبه‌ ی فقیرانه و حقیرانه‌ ولی باصفایش ببرد و در آنجا سالهای سال به خوبی و خوشی با آدم زندگی کند. به نظر می‌ رسد خواهر کوچکترم نظر مثبتی درباره ازدواج دارد. اگرچه داداش و خواهر بزرگترم همیشه او را دست می‌اندازند و می‌ گویند زیادی کم‌ توقع است و بهتر است کمی واقع‌ بین‌تر باشد!
خلاصه با همه این حرفها باز هم ما نتوانستیم بفهمیم آیا ازدواج خوب است یا بد.
و در پایان این بود انشای من. زنده باد معلم من.

منبع: آستان مهر